“Το Καλό Χωριό Μονοφατσίου είναι χτισμένο στους πρόποδες του λόφου, από όπου περνάει ο παραπόταμος του Αναποδάρη στον οποίο συγκεντρώνονται της Μουσούτας και της Χαντρούς. Στο χωριό κατοικούσαν αποκλειστικά οθωμανοί και είναι ένα από τα χωριά που ιδρύθηκαν την περίοδο της Οθωμανικής κατοχής, γι’ αυτό και δεν αναφέρεται στις απογραφές. Το χωριό ήταν κέντρο στήριξης του οθωμανικού στοιχείου κατά την επαναστατική περίοδο 1821 – 1830. Το χωριό, όπως αναφέρει ο Pashley στην απογραφή του, για τον δεκάχρονο επαναστατικό αγώνα, καταστράφηκε εντελώς από τους χριστιανούς και εκδιώχτηκαν οι κάτοικοί του.Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι οθωμανοί κάτοικοι επέστρεψαν σταδιακά (μετά το 1831), αφού η Κρήτη δεν περιλήφθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Το εγκατέλειψαν δε οριστικά μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών. Τότε εγκαταστάθηκαν στο χωριό αποκλειστικά πρόσφυγες της Ιωνίαςª1
Με τρεις ιστορικές αναφορές, προσεγγίζουμε την κατοχική ιστορία του Καλού Χωριού Μονοφατσίου:
Ο Γεώργιος Μαυρόκωστας, πατριάρχης της οικογένειας. Πιάστηκε στο Καστέλλι προσπαθώντας να μάθει πού τάφηκε ο γιος του Νικόλας. Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, (την ομάδα του Σούμπερτ) στο Ηράκλειο στις 12 Φεβρουαρίου 1944 σε ηλικία 70 ετών. Το σώμα του τάφηκε από τους «Σουμπερίτες» σε άγνωστο μέρος, δεν βρέθηκε ποτέ.
Οι τρεις γιοι του Γεωργίου Μαυρόκωστα, Κωστής, Γιάννης και Μανόλης (στέκονται δεξιά )και ο γαμπρός του Δημήτρης Φαρσαράκης (στέκεται αριστερά), σύζυγός του η κόρη του Γεωργίου Μαυρόκωστα Μαρία, καταδιωκόμενοι κατέφυγαν στη Μέση Ανατολή. (Φωτογραφία αρχείου οικογένειας Μαυρόκωστα).
Συνέχεια του αφιερώματος ( ΠΑΤΡΙΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως