Ο παραγωγικός αυτός ζωγράφος, έμπορος και πλοιοκτήτης, συναντάται για πρώτη φορά στη Ζάκυνθο το 1649, όταν συμφώνησε να διδάξει την αγιογραφία στον Συμεώνα Μαρούδα.
Ηλίας Μόσκος. «Άγιος Κωνσταντίνος». |
Την ίδια
χρονιά συμφώνησε με τους επιτρόπους των Αγίων Θεοδώρων στο Καταστάρι να
ζωγραφήσει τα διάστηλα
του ναού, με χρέος του και το 1653 ανέλαβε να διδάξει
ζωγραφική στον Κ. Αρβανιτάκη*. Το 1655 κατέστησε επιτρόπους του τους μαθητές
του Σ. Μαρούδα* και Α. Λαρισσαίο* και το 1657 τον Μ. Πάτζο.
Κατά το διάστημα 1659-1666 συναντάται συνεχώς στη Ζάκυνθο σε πράξεις που σχετίζονται με οικονομικές υποθέσεις, κυρίως με ναύλο ενός πλοίου και κατασκευή ενός καϊκιού, αλλά και με το διορισμό επιτρόπων του στην Κέρκυρα και στη Βενετία. Στις 12 Οκτωβρίου 1666 ο sir Ηλίας Μόσκος του ποτέ Τζουάνε από το Ρέθυμνος άρρωστος βαρειά, έκανε τη διαθήκη του στη Ζάκυνθο. Το κείμενο της διαθήκης παρέχει πολλές πληροφορίες για την οικογενειακή ζωή και την περιουσία του ζωγράφου` έτσι γνωρίζομε ότι την εποχή εκείνη ήταν ανύπανδρος και είχε έναν αδελφό, τον Γεώργιο, αξιόλογη περιουσία στη Ζάκυνθο αλλά είχε οικονομικές δοσοληψίες και με κατοίκους της Κέρκυρας και της Κεφαλονιάς.
Επιθυμία του ζωγράφου, σύμφωνα με τη
διαθήκη του, ήταν να ταφεί στη μονή Προδρόμου στη Λαγκάδα (Καταστάρι), στην
οποία άφηνε ένα σπίτι με αυλή και το καϊκι του, καθώς και οδηγίες στους
μοναχούς για την κηδεία και τα μνημόσυνά του εάν οι μοναχοί δεν ακολουθούσαν
τις οδηγίες του, η δωρεά του θα πήγαινε στη μονή της Σκοπιώτισσας. Από το
κείμενο της διαθήκης του αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι ο σύμβουλος του προβλεπτή
Ζακύνθου χρωστούσε στο ζωγράφο χρήματα για μια εικόνα της Θεοτόκου και η μονή
Σκοπού (Σκοπιώτισσα) 30 ρεάλια για τρία βημόθυρα, που είχε ζωγραφίσει με δικό
του χρυσάφι. Για τέσσερα θωράκια που είχε ζωγραφίσει για το ναό της Αναλήψεως
στην Κεφαλονιά κρατούσε έξι ασημένια κουταλάκια και μία χρυσή αλυσίδα, αντί 25
ρεαλίων που του χρωστούσαν. Ο ίδιος άφηνε χρηματικά ποσά για εικόνες, που είχε
τάξει στους ναούς της Βλαχέραινας στις σγούρνες, στη μονή Κυρία των Αγγέλων στο
Αργάσι και στο ναό Ιωάννη του Θεολόγου στο Κάστρο. Από τη βαρειά αρρώστια
του θα πρέπει πάντως να επέζησε, γιατί στις 9 Σεπτεμβρίου 1677 νυμφεύθηκε την
Αικατερίνη Γρυπάρη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Γεώργιο και τη Μαρία.
Ο ζωγράφος αναφέρεται συνεχώς έως το 1687 στη Ζάκυνθο, σε έγγραφα που αφορούν
κυρίως κτηματικές υποθέσεις, αλλά και σε μία ακύρωση συμφωνίας για ζωγράφιση
μιάς εικόνας της Αναλήψεως στο ναό της Φανερωμένης Ζακύνθου. Σύμφωνα με
πληροφορία του κώδικα Πλαίσα της Ζακύνθου, στο ναό της Αγίας Σοφίας στο χωριό
Κούκεσι Ζακύνθου, υπήρχε εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ με την υπογραφή του Ηλιού
Μόσχου. Στις 8 Ιανουαρίου 1687 συνέταξε νέα διαθήκη, με την οποία ζητούσε να
ταφεί στο ναό της Φανερωμένης και άφηνε κληρονόμους τα δύο του παιδιά. Πέθανε
στις 26 Ιανουαρίου του ίδιου χρόνου.
Κατά το διάστημα 1659-1666 συναντάται συνεχώς στη Ζάκυνθο σε πράξεις που σχετίζονται με οικονομικές υποθέσεις, κυρίως με ναύλο ενός πλοίου και κατασκευή ενός καϊκιού, αλλά και με το διορισμό επιτρόπων του στην Κέρκυρα και στη Βενετία. Στις 12 Οκτωβρίου 1666 ο sir Ηλίας Μόσκος του ποτέ Τζουάνε από το Ρέθυμνος άρρωστος βαρειά, έκανε τη διαθήκη του στη Ζάκυνθο. Το κείμενο της διαθήκης παρέχει πολλές πληροφορίες για την οικογενειακή ζωή και την περιουσία του ζωγράφου` έτσι γνωρίζομε ότι την εποχή εκείνη ήταν ανύπανδρος και είχε έναν αδελφό, τον Γεώργιο, αξιόλογη περιουσία στη Ζάκυνθο αλλά είχε οικονομικές δοσοληψίες και με κατοίκους της Κέρκυρας και της Κεφαλονιάς.
Ηλίας Μόσκος. Ανάσταση του Χριστού. 1679. |
ΠΗΓΗ
Αναδημοσίευση από
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως