Γεννήθηκε
στην Γρηγοριά Πυργιωτίσσης. Έγινε χαϊνης, καθώς σκότωσε ένα αγά του Τυμπακίου,
που σκόπευε σ’ ένα χριστιανικό γάμο να
προσβάλλει τις κρητικοπούλες του χωριού του.
Πολέμησε
στο πλευρό του Μ. Κουρμούλη και η δράση του απλώθηκε όχι μόνο στη Μεσσαρά, αλλά
και στα Ρεθυμνιώτικα.
Το 1828
αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το νησί και να πολεμήσει στην Πελοπόννησο και στη
Στερεά Ελλάδα.
Παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, όπου και πέθανε. Οι δυο
γιοι και η μια του κόρη επέστρεψαν στην
Κρήτη.
Του Ζαχαρία
Καψαλάκη
Οι Μεσσαρίτες οπλαρχηγοί κατά τη διάρκεια του ξεσηκωμού του
1821, προσέφεραν μεγάλες υπηρεσίες στον αγώνα για το ξεκίνημα, την εδραίωση και
την επικράτηση της επανάστασης τόσο στην Ανατολική, όσο και στη Δυτική Κρήτη.
Ο αγώνας
τους σήμερα δεν είναι γνωστός. Οι θυσίες τους όμως έχουν πιάσει τόπο και είναι
γραμμένες με χρυσά γράμματα στις καρδιές του Κρητικού λαού.
Μικρά
πορτρέτα των «Σταυραετών της Λευτεριάς», θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε
συμβάλλοντας έτσι στην αναμόχλευση της ιστορικής μνήμης, που είναι αναγκαία στο
πέρασμα του χρόνου.
Το διάβα
μας αυτό στα ιστορικά μονοπάτια των ηρώων του Μεσαρίτικου κάμπου, γίνεται μέσα
από την καταξιωμένη εργασία του γνωστού δασκάλου και ιστορικού Γεωργίου
Πατεράκη, όπως δημοσιεύεται στο βιβλίο του: «Ο καπετάν Μιχάλης Κουρμούλης,
Κουρμούληδες και συναγωνιστές του». Ένα μέρος των εικόνων των αγωνιστών τα έχει
επιμεληθεί και ο ίδιος, ενώ οι υπόλοιπες βρίσκονται δημοσιευμένες στο βιβλίο
του γνωστού Λασιθιώτη ερευνητή κ. Γ. Παναγιωτάκη: «ΚΡΗΤΗ – Ιστορία – Εικόνες».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως