Στον τελευταίο μεγάλο «αρπεντέ», ο
οποίος έλαβε χώρα στο Ηράκλειο, στις 25 Αυγούστου 1898 θα βάλουν την σφραγίδα οι
«άξεστοι Τουρκοκρητικοί», όπως χαρακτηρίζονταν από εφημερίδες της εποχής, τους.
Αντιδρώντας στην μεταβίβαση της διοίκησης υπηρεσιών σε χριστιανούς, όπως είχαν
ορίσει οι Μεγάλες Δυνάμεις (στο πλαίσιο της αυτονομίας), επιδόθηκαν για μία
ακόμη φορά, σε σφαγές, καταστροφές και λεηλασίες. 
Τα δραματικά γεγονότα,
ξεκίνησαν όταν οι χριστιανοί υπάλληλοι πήγαν να παραλάβουν την υπηρεσία του
τελωνείου της πόλης, συνοδευόμενοι από ένα μικρό βρετανικό στρατιωτικό τμήμα. Ο
μουσουλμανικός όχλος και με την πλήρη ανοχή των τουρκικών στρατιωτικών και
διοικητικών αρχών, κινήθηκε σε μια φοβερής αγριότητας σφαγή του άμαχου
πληθυσμού, και παραλλήλως σε εμπρησμούς και λεηλασίες οικιών, γραφείων και
καταστημάτων. Το επίκεντρο των τραγικών γεγονότων μεταφέρθηκε σύντομα στην
περιοχή Βεζίρ Τσαρσί (σημερινή οδός 25ης Αυγούστου). Οι νεκροί από αυτές τις σφαγές
υπολογίζονται 400-700. Συνελήφθησαν τότε, μεταξύ άλλων, 42 Τουρκοκρητικοί ως
πρωταίτιοι και ενορχηστρωτές των σφαγών, όλοι δε, είχαν πλούσιο ιστορικό φόνων
εναντίων χριστιανών, η πλειονότητα των οποίων, άνευ λόγου και αιτίας. Οι
μουσουλμάνοι όμως έκαναν το «λάθος» και είχαν σκοτώσει και την βρετανική φρουρά
(17 Σκωτσέζους) που συνόδευε τους χριστιανούς υπαλλήλους. Αυτό το γεγονός -πέρα
από την κατακραυγή που είχαν προκαλέσει στην Ευρώπη οι ωμότητες τους Τούρκων-
συνετέλεσε στην αλλαγή πλεύσης και ανοχής των Μεγάλων Δυνάμεων απέναντι στους
Τούρκους οι οποίοι πλέον θα καλούνταν να αποχωρήσουν απ’ το νησί. Ως αντίποινα
για τον φόνο των 17 Σκωτσέζων, οι Βρετανοί απαγχόνισαν τότε, 17
Τουρκοκρητικούς.  |
|
Αναμνηστική στήλη στο κοιμητήριο του Ηρακλείου
με τα ονόματα των Βρετανών στρατιωτών.
|
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως