Εγκλωβισμένοι στην ΟΧΥΡΑ ΘΕΣΗ ΚΡΗΤΗΣ

Το φθινόπωρο του 1944, οι Γερμανοί αρχίζουν να αποσύρονται από την κατεχομένη Ελλάδα, κάτω από τα συντριπτικά πλήγματα των Συμμάχων σε όλα τα Μέτωπα. Αμερικάνοι και Άγγλοι προελαύνουν από τις ακτές του Ατλαντικού, ενώ οι Σοβιετικοί μετά τη γιγαντιαία μάχη του Στάλινγκραντ και την ηρωική αντίσταση του Λένινγκραντ, ξεχύνονται ακάθεκτοι προς την Δύση.

Στις αρχές του Σεπτέμβρη 1944 άρχισε η απαγκίστρωση του Γερμανικού στρατού από τα νησιά του Αιγαίου την Κρήτη και την Πελοπόννησο με κατεύθυνση προς βορρά.

Η περίπτωση απελευθέρωσης της Πελοποννήσου είναι χαρακτηριστική και οπωσδήποτε επηρέασε τις εξελίξεις. Οι Γερμανικές δυνάμεις κατά την αποχώρηση τους κατέστρεψαν σιδηροδρομικές γραμμές και γέφυρες αφήνοντας όμως μεγάλες ποσότητες πολεμικού υλικού, όπλα και τρόφιμα, για τα Τάγματα Ασφαλείας. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών ο ΕΛΑΣ επετέθη και με αιματηρές μάχες και μαζικές εκτελέσεις ,διέλυσε τα Τάγματα Ασφαλείας και κυριάρχησε στην Πελοπόννησο.

Από τον Αύγουστο του 1944 οι γερμανοί αιματοκυλούσαν από άκρο σε άκρο την Κρήτη, ο Κρητικός λαός πλήρωνε με πολύ αίμα την απαγωγή του στρατηγού Κράιπε  από άγγλους κομάντος και Κρήτες αντάρτες. Ολάκερη  η Κρήτη θρηνούσε, εξαθλιωμένη από την αιματηρή τρομοκρατία του τελευταίου διοικητή του φρουρίου Κρήτης στρατηγού Μύλερ. Αποστολή του ήταν η  απαγκίστρωση των Γερμανικών δυνάμεων απο τον  νησιωτικό ελλαδικό χώρο και να τον στείλει στα μέτωπα που υποχωρούσαν από την πίεση των σοβιετικών και συμμαχικών στρατών.

Τον Σεπτέμβρη του 1944   τα στρατεύματα κατοχής στην Κρήτη  συγκεντρώνονταν στα Χανιά με σημεία αναχωρήσεως την Σούδα και το αεροδρόμιο του Μάλεμε. 

Η αναχώρηση τους γινόταν αεροπορικώς αλλά και με καΐκια και πλοία.. Τα γερμανικά πολεμικά και μεταγωγικά σκάφη φορτώθηκαν στρατό από τα ελληνικά νησιά - που εκκένωναν - πέρασαν, το φθινόπωρο του 1944, ανενόχλητα μπροστά από τα μάτια των Βρετανών και ανάμεσα από τα βρετανικά υποβρύχια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.

Η φυγή των Γερμανών από την Κρήτη αλλά και από όλη την Ελλάδα ήταν μαζική και ανεμπόδιστη από τις δυνάμεις των Άγγλων.

Όπως προέκυψε μεταγενέστερα είχε συναφθεί Αγγλογερμανική συμφωνία με αντάλλαγμα την παράδοση από τους Γερμανούς της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αμαχητί.

 Το τίμημα της συμφωνίας, ήταν να παραχωρήσουν οι Γερμανοί τη Θεσσαλονίκη στους Άγγλους  και μ' αυτόν το τρόπο η Ελλάδα να περιέλθει στο δυτικό στρατόπεδο. Και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις, που κατείχαν το ελληνικό χώρο.

Η ανεμπόδιστη αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων έχει εξασφαλιστεί από άκρως μυστική αγγλογερμανική συμφωνία με αντάλλαγμα το κράτημα του ΕΛΑΣ μακριά από την Αθήνα και Θεσσαλονίκη τις οποίες τέλη του Οκτώβρη θα παραδώσουν στο βρετανικό στρατό.

Να, πώς περιγράφει το γεγονός ο Αλμπερτ Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε συνέντευξή του στον Β. Μαθιόπουλο, που είχε δημοσιευτεί στο "Βήμα" στα 1976: "Είμαι αυτήκοος μάρτυρας ενός γεγονότος, που μας είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση το φθινόπωρο του 1944. Θυμάμαι συγκεκριμένα ότι ο στρατηγός Γιοντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού) Επιτελείου, ήρθε μια μέρα και μου ανέφερε ότι επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα. Η συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και όπως γνωρίζω ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορούσε την εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα ΧΩΡΙΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΕΝΟΧΛΗΣΗ. Η συμφωνία αυτή έγινε στη Λισαβόνα και το ποιος είχε την πρωτοβουλία δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι δεν έγινε σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά πολύ ψηλότερα, για να μην υπάρξουν ακριτομυθίες.

Ξαφνικά, και ενώ από τις 70.000 Γερμανοϊταλών της Κρήτης είχαν φύγει οι 50.000, οι Βρετανοί καταστρέφουν τα γερμανικά μεταφορικά αεροπλάνα στα αεροδρόμια της ηπειρωτικής Ελλάδας και διακόπτουν τη φυγή.

Οι απομείναντες περί τις 17.000 (11.800 Γερμανοί και 4.700 Ιταλοί) υπό τον διοικητή συντ/ρχη Μπέντακ που προάγεται σε υποστράτηγο. αναπτύχθηκαν στην παραλιακή λωρίδα που είχε μήκος 65 χιλ. από Γεωργιούπολη μέχρι Πλακάλωνα Κίσσαμου και βάθος 16χιλ. προς νότο. Την λωρίδα αυτή ονόμασαν  ΟΧΥΡΑ ΘΕΣΗ ΚΡΗΤΗΣ .  

Οι εγκλωβισμένοι Γερμανοί με τη διαφαινόμενη βέβαιη ήττα τους, Βαριά οπλισμένοι  και οχυρωμένοι πίσω από την  φυσική προστασία μιας στενής λωρίδας του 6% της Κρητικής γης, καταλαβαίνουν ότι θα μείνουν στην Κρήτη μέχρι το τέλος του πολέμου. Εγκλωβισμένοι στην ΟΧΥΡΑ ΘΕΣΗ ΚΡΗΤΗΣ

Στόχος του στρατού του Μπέντακ είναι η επιβίωση μέχρι το τέλος του πολέμου. Πολύ δύσκολη αποστολή για 17.000 στρατό αποκομμένο από την επιμελητεία του, περιτριγυρισμένο από αντάρτες του ΕΛΑΣ και της ΕΟΚ, ανάμεσα σε ένα εξαθλιωμένο πληθυσμό από τη δική τους καταλήστευση και την εγκατάλειψη από τους συμμάχους, και το αδύναμο έως ανύπαρκτό Ελληνικό Κράτος.

 

ΠΗΓΗ : http://www.diplomatikoperiskopio.com/





Βέβαια όλα αυτά έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας γιατί δεν έχουν πλέων παρά μόνο ιστορική αξία, και με κανένα τρόπο δεν μπορούν να επηρεάσουν τα παιχνίδια των ισχυρών στην ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ που διαμορφώνουν της τύχες των λαών  της  εποχή μας . 
Στη σκακιέρα των ισχυρών αυτού του κόσμου , οι κινήσεις των πιονιών ισοδυναμούν με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα , αλλά αυτό είναι το λιγότερο πού τους νοιάζει . Γι αυτούς το σημαντικότερο στην ειρήνη και στον πόλεμο, είναι η εξουσία , ο πλούτος και η δύναμη