"Καμετε κι' αλλ' υπομονή και μην
με βαρεθείτε,
Έχουν ένα πρόσημα, στην Καντανο μεγάλο,
το πρωτοκαθεδρειο των, σαν τούτο δεν
ειν' άλλο.
Oι ξακουσμεν' Αγαρηνοι, στην Καντανο
φωλευουν,
απ' αφανίζουν στοι Ρωμηούς κι απου
τσοι ξολοθρευγουν.
Πολυ 'χουνε φανατισμό, περίσσιο απο
τσ' άλλους,
αντίκρυ των ανε σταθείς, φοβάσαι τσοι
μεγάλους.
Εγου'ι' εις τον Χρισιανο, αν δεν τον
χαιρετηξn,
αν δεν πεζεψη γληγορα, να τονε
προσκύνηση.
Aν είναι στο μουλάρι του, απάνω τον
σκωτωνουv,
κι αν πορπατn ανάδυα του, οι Τούρκοι τονε
σπρώχνουν.
Κι ανε φορεί στην κεφαλή, κοκκινωπό το
φέσι,
"ίσια με εμέ θα μπεις εσύ; γκιαούρη
να ! σ αρέσει;
Δεν το κατεης άπιστε, σε μένα ην η ζωή
σου,
ποιος μ΄ απαντά** μωρέ σκυλί, να βγάλω
την ψυχή σου;
Χ'Mιχάλης Γιάνναρης απο το έμμετρο ποίημα του η Κρητικοπούλα:
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μην πυροβολείτε ασκόπως