Σύνδρομο ποιητικής ασάφειας

Συνήθως συχνάζω στις σκέψεις μου,
στο ημίφως δυσπρόσιτων εσοχών του νου,
εκεί όπου καταφεύγουν έννοιες αφηρημένες,
ψηλαφιστά επιζητώ ,
αλληγορικά νοήματα
απρόθυμων προτάσεων.

Μα που πάει ο κόσμος τις Κυριακές ;

Μα για λαϊκές γιορτές, συναθροίσεις, και δράσεις πολιτισμικές στον Πολιτιστικό Σύλλογο Αγίου Ιωάννου.

ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟΣ- ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΠΡΟΑΣΤΙΟΥ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗ
(Ηρακλείου Κρήτης)

Με αφορμή την εξαιρετικά επιμελημένη διοργάνωση για την απόλυτα επιτυχημένη διεξαγωγή του 2ου ΡΟΔΑΝΘΕΙΟΥ ΔΡΟΜΟΥ που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, καθώς και για τις πολλές και πολυποίκιλες θεματικές δραστηριότητες που διαρκώς ’’τρέχουν’’ με τις στοχευμένες πολιτισμικές δράσεις του συλλόγου.

Χρονοστιβάδα

Όστρακα θαμμένα σε ασβεστολιθικά ιζήματα η ασπροχώματα, (κούσκουρας) * όπως λέγεται στην Κρήτη, (φωτογραφίες από πρανές κάθετης τομής, διαμορφωμένο από παλαιοτέρα χωματουργικά έργα ), σε υψόμετρο 120μ περίπου και απόσταση κοντά στα 15χμ από την σημερινή ακτογραμμή.

Δειλινά

Την ώρα που η γης αποστρέφει το πρόσωπο της από τον Ήλιο, δημιουργώντας για μια ακόμη φορά ειδυλλιακές αποχρώσεις στην ατμοσφαιρική παλέτα του αιγιάλειου τοπίου, αισθάνθηκε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή για να την περιβάλει με την αγκαλιά του.

Δειπνοσοφιστικές απορίες

Σήμερα πεθύμησα ένα πιάτο φασόλια,
πράγματι ορέχτηκα τα κλασικά ξερά όσπρια, μαγειρεμένα με σάλτσα ντομάτας, χυλωμένα μαζί με την απαραίτητη εσάνς από τα συνοδευτικά μυρωδικά. Αν και «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα», κατά την ταπεινή μου γνώμη θεωρώ το συγκεκριμένο φαγητό ως μια διαχρονικά σταθερή αξία.

Δογματικά τέχνεργα

Σταδιακά χάνω κάθε διάθεση να ασχολούμαι με τους συμπαθητικούς μεν αλλά ανιαρούς μονολόγους που συχνά πυκνά συνήθιζα να καταφεύγω,
κυρίως λόγο ψυχωφελούς επωφελείας.

Φθαρτοί και πεπερασμένοι (παραθεριστές)

Τώρα που κατακαθίζει ο κουρνιαχτός, και μειώνεται η έξαψη, των λεγόμενων ως ''παραγωγικών'' χρόνων, συλλογιέμαι πως ότι κι αν ζήσουμε, σύντομα γίνεται ανάμνηση, κι όπως συμβαίνει με τους περισσότερους χωνευόμαστε για τα καλά μέσα στην αφάνεια της ροής του χρόνου.

Ποιος πρόδωσε τις εικόνες ;

Η λεζάντα!

 «Ceci n'est pas une pipe»

«Η προδοσία των εικόνων» Έργο του Ρενέ Μαγκρίτ

Αρκούσε μια ταπεινή λεζάντα.

Αυτοεπιβεβαίωση

«Κάποιοι είναι τόσο ξεροκέφαλοι που δεν ακούν σχεδόν τίποτε από τα λόγια των άλλων παρά μοναχά αφουγκράζονται συνεχώς την ηχώ των σκέψεων τους», είπε, με εμφανή την προσπάθεια προσποιητής απλότητας, καταφέρνοντας ωστόσο να χαλαρώσει κάπως την υποδόρια ένταση στο συνοφρυωμένο του πρόσωπο, εμφανώς ανακουφισμένος από την ολοκλήρωση της βαρύγδουπης κατά την γνώμη του, ατάκας, που μόλις κατέθετε στην συζήτηση. Πλην όμως σε πλήρη συγχρονισμό άπαντες οι συμμετέχοντες στην ομήγυρη σκεφτήκαν ότι κάτι τέτοιο ισχύει μόνον για τον εαυτό του. Τόσο ανέλπιστα άμεση δικαίωση δεν την φαντάζονταν ούτε καν ο ίδιος, έτσι ώστε να θεωρήσει ότι πλέον θα ήταν εντελώς αχρείαστο να προσθέσει οτιδήποτε περισσότερο στην εν εξελίξει συζήτηση, κι πάραυτα αφέθηκε να απορροφηθεί στην περισσότερο ενδιαφέρουσα περιπλάνηση των συλλογισμών του.

Ενός κακού μύρια έπονται…

Δυστυχώς έτσι ακριβώς είναι, όλο το ζόρι είναι να μην σε βάλει από κάτω, γιατί μετά δεν παύουν να σε πλακώνουν τα βάσανα. Κάπως έτσι φαίνεται ότι συμβαίνει κατά πως αναφέρουν οι ειδήσεις και με το μοιραίο ναυάγιο του Τιτανικού, λες και δεν του ‘φταναν τόσα χτυπήματα της μοίρας, αλλά όπως λίαν προσφάτως μετά θλίψεως πληροφορούμαστε σύμφωνα με τα αφιερώματα καθ΄ όλα έγκριτων ΜΜΕ, ότι πλέον βρίσκεται «Σε κίνδυνο το ναυάγιο του ιστορικού πλοίου».