18 Μαρτίου 2017

Δήλωση Διακοπής Μνημμοσύνου

Επιστολή κληρικών προς τους Αρχιερείς της Εκκλησίας τηςΚρήτης:
Σεβασμιώτατοι γιοι ρχιερες,
ς Κληρικο τς γιωτάτης κκλησίας τς Κρήτης κα ς πιστ τέκνα τς κκλησίας το Χριστο, πιτρέψατέ μας ν σς μεταφέρουμε τν γωνία κα τν προβληματισμ μας.

Εσαγωγικς κα διευκρινιστικς σς ναφέρουμε τι: Χάριτι Θεο κα παρ τς δυναμίες κα τέλειές μας, κκλησία το Χριστο μς νεπιστεύθη τν διαποίμανση τν λογικν προβάτων το Χριστο κα μς νέθεσε τν εθύνη τν ψυχν τους πργμα τ ποο, δι᾿ εχν τν γίων Πατέρων κα τν δικν σας, προσπαθομε ν πραγματοποιήσουμε. Στν δύσκολο, κατ᾿ νθρωπο, ατν δρόμο δοδεκτες, μπνευστς κα βοηθος χουμε τος γίους Πατέρες παλαιότερους κα νεώτερους. βιωτ τους, τ λόγια τους, τ παράδειγμά τους, εναι ο ποθκες, ο παρακαταθκες, πο προσπαθομε ν κολουθομε, πως κα κάθε συνειδητς ρθόδοξος χριστιανός.
Τ τελευταα χρόνια παρατηρομε τι, καθαρ ρθόδοξη διδασκαλία κα ζω δέχεται μεγάλη πίεση κκοσμικεύσεως κα νοθεύσεως π τν σύγχρονο τρόπο ζως, πο λους μς πηρεάζει. Ατ τ πνεμα δυστυχς, χει σιγ-σιγ εσέλθει κα στν κκλησιαστικ χρο κα προσπάθεια, πο κάποτε ξεκίνησε γι προσέγγιση μ τς αρετικς ποκλίσεις το Χριστιανισμο, μ τν μορφ διαλόγων κα συνεργασιν σ κοινωνικ θέματα, στε ν πιστρέψουν ο πιθυμοντες στν Μία κα Μόνη γία, Καθολικ κα ποστολικ κκλησία, παρεξέκλινε κα ντ ν προβληματίσει τος ν αρέσει ερισκομένους συνανθρώπους μας, σταδιακ μβλυνε τ ρθόδοξο ασθημα το λαο μας.
Δν μπορομε ν ναφερθομε διεξοδικς στ θέματα ατά, τ ποα σίγουρα κα σες τ γνωρίζετε κα καλύτερα π μς κα παρακαλομε τ σα σς καταθέτουμε ν μν κληφθον ς προσπάθεια διδασκαλίας πρς σς, διαθέσεως καταθέσεως γνώσεων. Εναι μως παραίτητα, γι ν γίνει κατανοητ κα ν μν παρεξηγηθε τ διάβημά μας.
πειδ ο διάφοροι διάλογοι διεξήγοντο π λαϊκος κληρικος κπροσώπους τν ρθοδόξων κκλησιν κα πολλάκις συνοδεύοντο κα π συμπροσευχς κα λλες κδηλώσεις παγορευμένες π τος ερος κανόνες, τ δ πορίσματα τν διαφόρων πιτροπν νίοτε σαν ντίθετα πρς τ δόγματα κα τς παραδόσεις τς κκλησίας μας, προκαλοσαν μεγάλη στεναχώρια κα γωνία στ πλήρωμα τς κκλησίας μας. Μεγάλες φυσιογνωμίες ναντιρρήτου κύρους κα σύγχρονοι γιοι (γιος Πασιος, γιος ουστνος, γιος Πορφύριος κα λλοι πολλοί) μ τ γραφόμενα κα τς συμβουλς τους στηλίτευαν, συμβούλευαν κα κρατοσαν σ γρήγορση λλ κα σ προσευχ τν λα το Θεο, ν ναμον ποφάσεως τς κκλησίας κα ξιολογήσεως τν μέχρι τώρα γεγονότων.
Γνωρίζοντας δη τν προϊστορία τς συγκλίσεως Συνόδου τς κκλησίας μας, τν κανονισμ λειτουργίας της κα τ προσυνοδικά κείμενα, εχαμε μεγάλη γωνία γι τν κβασή της κα προσευχόμεθα διαλείπτως Θες ν φωτίσει τος συνερχομένους ρχιερες, στε ν ληφθον ποφάσεις ρθόδοξες, πόμενες τν διδαχν τν γίων Πατέρων.
μως δυστυχς, μετ π προσεκτικ μελέτη τν πεπραγμένων κα ποφασισθέντων τς πονομαζόμενης «Ἁγίας καὶΜεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» πο λαβε χώρα στ Κολυμπάρι π 19 – 23 ουνίου 2016 κα ντιπαραβάλλοντας τς ποφάσεις τς Συνόδου ατς μ τν λη ρθόδοξη Παρακαταθήκη, διαπιστώσαμε τι ο ποφάσεις ατς εναι ξένες κα ντίθετες μ τ παραδεδομένα τν γίων Πατέρων κα τν γίων Τοπικν κα Οκουμενικν Συνόδων.
ντίστοιχες διαπιστώσεις, πως θ γνωρίζετε, χουν γίνει κα π κληρικος τς κκλησίας (πισκόπους, γουμένους μονν, ερες, μοναχούς κλπ) κα π γκρίτους θεολόγους.
Δύο μελέτες ξ ατν πο ποδεικνύουν το λόγου τ ληθς εναι το κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου, καθηγητο κκλησιαστικο κανονικο δικαίου, θεολόγου κα δικηγόρου παρ’ ρεί Πάγ, καθς κα το κ. Δημητρίου Τσελεγγίδη, καθηγητο Θεολογίας Α.Π.Θ.
Σεβασμιώτατοι, ς πνευματικο πατέρες κα πεύθυνοι τν ψυχν πο μς μπιστεύτηκε Κύριος, δν μπορομε ν λέμε κα ν πράττουμε νάντια στν συνείδησή μας. Πιστεύουμε τι κα σες θ συμφωνετε μ ατό. Προσπαθομε, ν κα νάξιοι, πως προαναφέραμε, ν προτρέψουμε τν νθρωπο ν ρνηθε τν κόσμο (τ κοσμικ πνεμα, τν κκοσμίκευση) κα ν κολουθήσει τ στεν δρόμο τς ρθοδόξου σκήσεως πο δηγε στν κάθαρση, τν φωτισμ κα τν θέωση, πως διδάσκουν ο γιοι Πατέρες μας. δ βλέπουμε τι δρόμος ατς συγχέεται – συγκρίνεται – μπερδεύεται μ τν κοπο «χριστιανισμό» τν Προτεσταντν κα τν Παπικν. ν ατ πο ατο προτείνουν κα πράττουν ς «χριστιανικ» εναι ποδεκτ π τν κκλησία μας, τ θ πομε στος νθρώπους μας; ν κα ατ δηγον στν σωτηρία, πς θ πομε στν νέο νθρωπο ν κολουθήσει τν δρόμο τς σκήσεως, τς νηστείας, τς γκράτειας, τς νήψεως ταν κε, κάθε παρέκκλιση θεωρεται δικαίωμα, κάθε νωμαλία ελογεται, κάθε προφανς παράβαση το νόμου το Θεο θεωρεται φιλανθρωπία κα νθρωπισμός; πειδ σφαλς τ γνωρίζετε, δν χρειάζεται ν παριθμήσουμε τ σα ντιεκκλησιαστικ κα ντίχριστα χουν μφιλοχωρήσει στς αρετικς παρεκκλίσεις το Δυτικο κόσμου.
Καθημεριν ορτάζουμε μάρτυρες, μολογητς κα γίους πο άγωνίστηκαν ναντίον αρετικν, βασανίστηκαν κα θανατώθηκαν π αρετικούς, τος ποίους τ κείμενα τς Συνόδου κα γενικώτερη στάσις προκρίτων κκλησιαστικν νδρν «μνηστεύουν» κα θεωρον «κκλησίες», μετ τν ποίων πιδιώκεται νωσις νευ ξεκαθαρίσματος τν δογματικν διαφορν. Τ θ πομε στος νθρώπους πο ρωτον ποι εναι τ σωστό, διαμαρτύρονται βλέποντας τι δν κολουθεται δς τν γίων Πατέρων;
μες χουμε πιλέξει, ς πόλογοι πέναντι το Θεο κα τν γίων Του, ν λέμε τν λήθεια. Ν λέμε ατ πο πιστεύει κκλησία νέκαθεν δι τν γίων της κα χι ατ πο βλέπουμε ν άκολουθεται σήμερον, π μι μερίδα της εραρχίας τς κκλησίας μας κα κάποιων κ τν καδημαϊκν θεολόγων.
Κα στ ρώτημα: «Ναί, σες μς λέτε ατά, λλ ο πίσκοποί μας λλα λένε κα λλα πράττουν. Τ γίνεται; Πς συμβιβάζονται λα ατά;» βρισκόμαστε πρ μεγάλου διλήμματος.
Μέχρι τώρα λέγαμε τι μπορε ν βλέπουμε παρεκκλίσεις ρχιερέων, συμπροσευχές, κείμενα σύμβατα, κα ντίθετα μ τν ρθόδοξο πίστη, νέες θεολογικς πόψεις στήρικτες κα νεφελώδεις, λλ ς κάνουμε πομον κα κκλησία ν Συνόδ θ λύσει τ προβλήματα κα ς μν βιαζόμαστε. Τώρα πο «Σύνοδος» γινε κα, ντ ν σχοληθε κα ν ντιμετωπίσει τ σα πισώρευσαν τ χρόνια πο πέρασαν κα ν ναπαύσει τ κατασκανδαλισθέντα τέκνα τς κκλησίας, τ νομιμοποιε, τ μπορομε πλέον ν πομε; Ν τ δικαιολογήσουμε, δν γίνεται. Προδίδουμε τν πίστη μας, τν μέχρι τώρα πορεία μας, τν μπιστοσύνη τς κκλησίας κα τν πιστν κα καταπατομε τν συνείδησή μας. Ν σιωπήσουμε; Πς θ δικαιολογήσουμε τν σιωπ μας πέναντι στν Θε κα στος νθρώπους; Θ μς θεωρήσουν ποκριτς κα διπρόσωπους, συμφεροντολόγους κα πωσδήποτε νάξιους ν μιλομε γι τν λευθερία τν τέκνων το Θεο, τν θυσία πρ τς ληθείας κα τν γάπη πο ξω βάλλει τν φόβο.
Σεβασμιώτατοι, δ θεωρομε ναγκαία κα τν δικ σας ξεκάθαρη θέση. Τ καλύτερο θ ταν κκλησία λόκληρη, κλρος κα λαός, ν συζητήσει ν λευθερί κα γάπη κα ν κουστον λες ο φωνές, χι φωνς στρατευμένων σ κάποια ποψη, μισθωτν, πιδιωκόντων διον φελος, πως γινε μέχρι τώρα στς περισσότερες περιπτώσεις. Βρετε σες τν τρόπο. Μόνο πο χρειάζεται γρήγορη ντιμετώπιση.
Μέχρι τότε, εραρχία μας μπορε κα πρέπει ν πάρει θέση ναντι τς Συνόδου καί τν κειμένων της κα ν πιδιώξει ν δεχτε κα τν κριτικ το πιστο λαο π τν θέσεων της, πως λλωστε γινόταν νέκαθεν στν κκλησιαστικ στορία.
μέχρι τώρα στάση τς εραρχίας μας, λλοτε δι τν πισήμων δηλώσεων, λλοτε δι τς σιωπς της, πωσδήποτε δηλώνει θετικ ποδοχ τν ποφασισθέντων. δική μας θέσις ποι εναι στν περίπτωση ατή; Βρισκόμαστε σ ντίθεση μ τν εραρχία μας, περασπιζόμενοι τν ρθόδοξη πίστη μας.
Τ πρακτικ κφραση θ πρέπει ν λάβει ατ κατάσταση, γι ν εμαστε συνεπες μ τν συνείδησή μας; Ο Πατέρες σ τέτοιες περιπτώσεις, διαμαρτυρόμενοι γι τς παρεκλίσεις τν εραρχν, ες νδειξη διαμαρτυρίας σταματοσαν τν μνημόνευσή τους, μέχρι ν κλείψουν ο λόγοι πο προκαλοσαν τ πρόβλημα. Οτε εχάριστο εναι, λλ᾿ ντιθέτως δυνηρ κα σως κα μαρτυρικό. Γι μς μως δν πάρχει λλος δρόμος.
Σς κετεύουμε λοιπν ν σκεφτετε λα ατά. μες παιδι σας εμαστε, μέσω μν λάβομεν τν ερωσύνη. Σ σς προσβλέπουμε. Δν μπορομε μως ν λησμονήσουμε τι πηρετομε τν Χριστ κα τν κκλησία του κα χι νθρώπινες πιλογές πο μεταβάλλονται, ναλόγως τν περιστάσεων.
μς, τος πογράφοντες ερες κα σες μς γνωρίζετε κα μεταξύ μας δελφικς γνωριζόμαστε κα νέκαθεν συμφωνούσαμε στ τς πίστεως κα τσι ποφασίσαμε ν πευθυνθομε νας καστος λλα κα π κοινο πρς τν οκεο πίσκοπο κα δι᾿ ατο πρς τν Σύνοδό μας, λέγοντας κα ζητώντας τ δια .
Κατόπιν τούτων κα πειδ ς ερες πιθυμομε ν τηρήσουμε παρέγκλιτον τν πίστη τν Πατέρων, πως βιώθηκε κα πως διδάχθηκε π ατούς, ερισκόμεθα πόλογοι νώπιον τς συνειδήσεώς μας, ν ποδεχθομε τς ποφάσεις ατές.
λπίζουμε τι κα σες, ς ρθόδοξοι ρχιερες, θ χετε προβληματιστε γι λα ατ κα σς παρακαλομε ν μελετήσετε κα ν πορρίψετε τς ποφάσεις τς Συνόδου ατς.
Μι τέτοια στάση σας θ χαροποιήσει τος ρθοδόξους κα θ προστατέψει τ ποίμνιο π τος περασπιστς τν ποικίλων αρέσεων κα το πάρατου Οκουμενισμο, πο μογενοποιε τς κακοδοξίες μ τν ρθοδοξία κα δημιουργε μεταλλαγμένη θεολογία κα παράδοση.
Μι τέτοια στάση θ μς ναπαύσει κα θ μς δώσει θάρρος ν συνεχίσουμε τν διακονία μας πρς τν λαό το Θεο, μ συχη τν συνείδησή μας τι πιτελομε τ χρέος μας, τηρώντας νόθευτα σα παραλάβαμε π τος γίους Πατέρες.
Σ ντίθετη περίπτωση, ν δηλαδ προτιμηθε συμπόρευσή σας μ τν Οκουμενιστικ λεγενα κα νόθευσις τς πίστεως μ τ αρετικ μορφώματα νατολς κα δύσεως, πειδ ετε σιωπή, ετε διαφορία δν μς παλλάσσει π τν εθύνη μας ναντι τς πίστεώς μας, λλ μς καθιστ συνεργος στν καθιέρωση κα ξάπλωση τς κακοδοξίας, μ πόνο ψυχς ναγκαζόμαστε ν σς δηλώσουμε τι δν θ σς κολουθήσουμε, λλ θ κολουθήσουμε τν διαχρονικ Παράδοση τς κκλησίας μας, πο κφράζεται μ τν πάντηση τν ρθοδόξων Πατριαρχν τς νατολς πρς τν Πάπα Πον τν Θ΄ τ 1848: «Παρ” μν οτε Πατριάρχαι, οτε Σύνοδοι δυνήθησαν ποτ εσαγαγεν νέα, διότι περασπιστς τς Θρησκείας στ ατ τ σμα τς κκλησίας, τοι ατς λαός, στις θέλει τ θρήσκευμα ατο αωνίως μετάβλητον κα μοειδς τν Πατέρων ατο».
Διατελομεν μετ τιμς, σεβασμο καί γάπης
Πρωτοπρεσβύτερος Γαβριήλ Μαζανάκης
Πρεσβύτερος Σπυρίδων Δαμανάκης
Πρεσβύτερος Παλος Μαζανάκης

ΠΗΓΗ

Αναδημοσίευση

http://www.pentapostagma.gr/2016/12/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%B5%CE%AF.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Μην πυροβολείτε ασκόπως