ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ ΘΕΩΡΙΕΣ

Παρουσιάζονται οι δύο κατ΄ εξοχήν αντικρουόμενες θεωρίες για την καταγωγή των Μινωιτών

Κρήτες, Προέλευση.*

Μία θέαση υπό τον φακό της Εθνολογίας..

Τα αποτελέσματα των γενετικών ερευνών επικυρώνουν  τις απόψεις πολλών αρχαιολόγων, ότι οι πρόγονοι των αρχαίων Κρητών όπως γενικά και όλων των αρχαίων Ελλήνων έχουν προέλθει μέσω της Ανατολίας από την περιοχή, όπου προ 11.00 ετών έχει εφευρεθεί η γεωργία και έλαβε χώραν η Αγροτική Επανάσταση, ενώ στην Αίγυπτο έχει εφαρμοσθεί η γεωργία προ 7.000 ετών, δηλαδή σχετικά αργά.

Πρόκειται για την περιοχή μεταξύ της Ανατολικής Τουρκίας και του του Ιράκ, όπου ακόμη και σήμερα  φυτρώνει άγριο σιτάρι.

Κατά τα άλλα ισχύει η διατυπωθείσα άποψη στην μελέτη  στο Μπλογγ  μου περί της ” Προέλευσης των Ευρωπαίων και ιδιαιτέρως των Ελλήνων”  έως την μετακίνηση των „Θαλασσίων Λαών“ σε γενικές γραμμές και περί των Κρητών  με τις εξείς διαφορές :

α ) Το 1400 π.Χ. έχουν κυριεύσει οι Αχαιοί ( μείγμα από πελασγούς και Ινδοευρωπαίους ) την Κρήτη και συγχωνεύθηκαν με τον αυτόχθονο πληθυσμό.Το πληθυσμιακό μείγμα ήταν οι μακρινοί πρόγονοι των Μινώων.

β ) Σύμφωνα με αρχαία αιγυπτιακά ντοκουμέντα ανήκαν στους „ Θαλλάσσιους Λαούς“ μεταξύ των Sherde ( Σάρδες ; ), Tursha, Shekelesh ( Σικελοί ; ) , Duna ( Δαναοί ; ) , Axaiwash ( Αχαιοί ; ) και οι Peleshi ( Φιλισταίοι, αργότερα Παλαιστίνιοι) ), οι οποίοι έχουν περάσει στην απέναντι ακτή μεν, αλλά πολλοί έμειναν στην Κρήτη. Το χαρακτηριστικό γνώρισμά τους ήταν η μεγαλοσωμία (Βλέπε στην Παλαιά Διαθήκη τον γίγαντα Φιλισταίο Γολιάθ ). Οι μεγαλόσωμοι Κρήτες ίσως να κατάγονται από αυτούς.

γ ) Στα πλαίσια της ταχείας κατακτητικής εξάπλωσης των Αράβων έμειναν οι Αραβες από το 825 έως το 961 στην Κρήτη, οι περισσότεροι Κρήτες αλλαξοπίστησαν και οι χριστιανικές εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε τζαμιά. Όταν το διεπίστωσε αυτό ο απελευθερωτής της Κρήτης Νικηφόρος Φωκάς απεφάσισε να στείλει τον Πόντιο μοναχό  “Νίκων τον μετανοείτε” από τον Πόντο (Τραπεζούντα) με σκοπό την επιστροφή στον Χρισιανισμό. Οι σημερινοί Κρήτες τον θεωρούν όσιο. Ο αυτοκράτορας έχει στείλει και μερικές χιλιάδες Ποντίων στην Κρήτη.

Και στις δύο περιοχές έχει συντελεσθεί μία επιμειξία Ελλήνων και Αράβων . Υπάρχει ένα μέρος στην Κρήτη, όπου ακόμη και σήμερα ονομάζονται τα χωριά „Βαρβαρικά „ ( κανονικά „ Μπερμπέρικα“), που σημαίνει ότι οι περισσότεροι Αραβες κατακτητές σε αυτήν την περιοχή καταγόταν από την Βερβερία (Τυνισία, Μαρόκκο και ιδιαιτέρως Αλγερία και δη από την Περιοχή Καμπυλία, όπου οι άνδρες είναι πολύ μεγαλόσωμοι και έχουν κάπως σγουρά μαλλιά, σώματα λίαν  τριχοτά και είναι πολύ  ατίθασσοι ). Στην Κρήτη καθώς και στην Νότια Πελοπόννησο διαπιστώνουμε απογόνους του κρητικοαραβικού μείγματος πολύ εύκολα.

Οι Αραβες εχουν επιδράσει σημαντικά και στην κρητική μουσική. Το πιό σπουδαίο παράδειγμα των γενετικών αποτυπωμάτων των Αράβων είναι ο μεγαλύτερος  Ελληνας πεζογράφος Καζαντζάκης, όπως το έχει επισημάνει ο ίδιος   σε μία συνέντευξη στο Παρίσι .  Και ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, θυμίζει σε ανάστημα, μαλλιά της κεφαλής και χαρακτήρα  ατίθασσους Βέρβερους. Αλλά και η νοοτροπία των Κρητικών έχει επηρεασθεί από τους Αραβες ( εκτός από ατίθασσοι επίσης ευέξαπτοι, φίλερεις και ματσιστές. ) .

δ ) Πάνω από 200 έτη (1204 -1669 ) ήταν η Κρήτη κατακτημένη από τους Βενετσιάνους ( Ενετούς ) που είχαν έναν υπεραναπτυγμένο πολιτισμό, ο οποίος επέδρασε στην κουλτούρα των  Κρητών. Πολλοί Κρήτες άλλαξαν τα ονόματά τους, μεταφράζοντάς τα από τα Ελληνικά στα Ιταλικά. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί Κρητικοί , αλλά και Επτανησιώτες έχουν ιταλικά ονόματα. Το πιό γνωστό ιταλικό όνομα στην Κρήτη είναι ο Βενιζέλος ( bene zelo : ο καλός ζηλωτής ).

Παρατήρηση : Με αυτά τα θέματα ασχολούμαι στα πλαίσια της ανώτερης εγκυκλοπαιδικής μόρφωσης εδώ και 55 έτη.

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΚΡΗΤΩΝ**
 1. Ο Αριστοτέλης (Πολιτεία, βιβλίο 2 1271b) λέει ότι η Κρήτη από πάντα ήταν ελληνική: «δοκεί δ η νήσος και προς την αρχήν την Ελληνικήν πεφυκέναι και κείσθαι καλώς: πάση γαρ επίκειται τη θαλάττη, σχεδόν των Ελλήνων …».

2. Ο Όμηρος (Ιλιάδα) λέει ότι ο Μίνωας και οι αρχαίοι κάτοικοι της Κρήτης ήσαν Αχαιοί στη γενιά, Έλληνες, αφού από τη μια μας λέει ότι στον πόλεμο της Τροίας οι Κρήτες ήσαν με το μέρος των Αχαιών, Αργείων και Δαναών ή Πανελλήνων και από την άλλη ότι οι πρωτάρχοντες όλων των Αχαιών ήταν ο Νέστορας με τον Ιδομενέα, ο οποίος ήταν εγγονός του Μίνωα («δε γέροντας αριστήας Παναχαιών, Νέστορα μεν πρώτιστα και Ιδομενέα άνακτα», Ιλιάδα, Β 402 – 405). Απλώς οι κάτοικοι της Κρήτης, λέει ο Όμηρος (Οδύσσεια, ραψωδία τ 178 – 183), μιλούσαν «μεμιγμένη» γλώσσα (δηλ. ανάμεικτη με λέξεις από πολλές ελληνικές διαλέκτους) και συνάμα άλλοι ήσαν Αχαιοί, άλλοι Ετεοκρήτες, άλλοι Κύδωνες, άλλοι Δωριείς και άλλοι Πελασγοί, που σχετικά με αυτό:

α) Ο Στράβωνας (Ι, ΙV 6 – 7), που επικαλείται παλιότερούς του ιστορικούς, λέει: «Είναι εμφανές ότι Ετεοκρήτες και Κύδωνες είναι αυτόχθονες, ενώ οι άλλοι (οι Δωριείς, οι Πελασγοί και οι Αχαιοί της Κρήτης) είναι Επήλυδες. Ο Άνδρων λέει ότι οι Επήλυδες Κρήτες ήρθαν από τη Θεσσαλία, από την περιοχή που παλιά λεγόταν Δωρίδα και σήμερα Εσταιώτιδα».

β) Ο Διόδωρος (Βίβλος 5, 60- 80) λέει: «Ότι οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν οι ονομαζόμενοι Ετεοκρήτες, που θεωρούνται αυτόχθονες... Μετά από αυτούς και πολλές γενιές αργότερα, Πελασγοί, που περιπλανιόνταν ένεκα συνεχών εκστρατειών και μεταναστεύσεων, έφτασαν στην Κρήτη και εγκαταστάθηκαν σε ένα μέρος του νησιού. Τρίτο ήταν, λένε, το γένος των Δωριέων που έφτασε στο νησί με αρχηγό τον Τέκταμο, το γιο του Δώρου… Τέταρτο γένος που ανακατεύθηκε με τους κατοίκους της Κρήτης ήταν, λένε, ένα συνονθύλευμα βαρβάρων που με τα χρόνια εξομοιώθηκαν στη γλώσσα με τους Έλληνες κατοίκους. Μετά απ’ αυτά, επικράτησαν ο Μίνωας και ο Ραδάμανθυς και συνένωσαν τα έθνη του νησιού σε ενιαίο σύνολο. Τέλος, μετά την κάθοδο των Ηρακλειδών, Αργείοι και Λακεδαιμόνιοι στέλνοντας αποίκους, ίδρυσαν αποικίες σε κάποια άλλα νησιά και, αφού κατέκτησαν και τούτο το νησί οίκησαν πόλεις σ’ αυτά».

Επομένως οι Ετεοκρήτες, Κύδωνες, Πελασγοί, Αχαιοί και Δωριείς ήσαν ίδιο γένος, τα ελληνικά φύλα της Κρήτης. Αν δεν ήταν έτσι ή αν οι Δωριείς ή οι Αχαιοί είχαν υποδουλώσει τους άλλους, είτε ο Όμηρος είτε ο Διόδωρος και ο Στράβωναs θα το ανέφεραν ή ο Διόδωρος δε θα έκανε νύξη χωριστά για τους βάρβαρους και την εξομοίωσή τους.

γ) Ο Παυσανίας (VIII, 53, 3-4) λέει: «Λέγουσι δε και όσοι Τεγεάτου των παίδων ελείποντο μετοικήσαι σφας εκουσίως εις Κρήτην, Κύδωνα και Αρχήδιον και Γόρτυνα’ και τούτων φαίην ονομασθήναι τας πόλεις Κυδωνίαν και Γόρτυνά τε και Κατρέα..». Επομένως οι πρώτοι κάτοικοι της Κρήτης ήσαν Έλληνες, που ήρθαν από την Τεγέα (= η Αρκαδία – Γορτυνία και η Λακωνία) και έκτισαν τις πόλεις Κυδωνία, Γόρτυνα και Κατρέα της Κρήτης και αυτοί είναι οι Κύδωνες και οι Ετεόκρητες του Ομήρου. Και επειδή οι Κύδωνες και οι Ετεόκρητες ήσαν πιο παλιοί κάτοικοι της Κρήτης σε σχέση με τους Επήλυδες, λέγονταν και αυτόχθονες.

Σημειώνεται ότι:

Το σχολικό βιβλίο Ιστορίας (Α’ Γυμνασίου) λέει ότι οι Μινωίτες δεν ήσαν Έλληνες, η Μινωική Κρήτη καταστράφηκε από την έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας και έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Έλληνες Μυκηναίοι και κατέλαβαν τους Μινωίτες κ.τ.λ. Ωστόσο όλα αυτά είναι εκτός πραγματικότητας, γιατί:

1) Δεν επιβεβαιώνονται από καμιά αρχαία πηγή.

2) Ο Στράβωνας (Α, ΙΙΙ 16), που επικαλείται παλιότερούς του ιστορικούς (Άνδρωνα, Ποσειδώνιο κ.α.), λέει ότι η έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας αφενός δεν προκάλεσε σεισμό και παλιρροιακά κύματα, αλλά απλώς ήταν μια έκρηξη φλογών και λάβας που δημιούργησε νησάκι και αφετέρου κατέστρεψε μόνο το μισό μέρος της νήσου και μόλις σταμάτησε το φαινόμενο, που κράτησε 4 ημέρες, πήγαν στη νήσο οι Ρόδιοι και έκαναν ναό του Ασφαλίου Ποσειδώνα.

3) Αυτοί που λένε ότι οι Μινωίτες δεν ήσαν Έλληνες επικαλούνται τον Ηρόδοτο που λέει ότι «την Κρήτη ολόκληρη αρχικά την κατείχαν οι βάρβαροι» (Ηρόδοτος Α, 173). Ωστόσο αυτό είναι ένα λάθος επιχείρημα-συμπέρασμα, γιατί ο Ηρόδοτος (Α, 56 - 58) πιο πριν έχει πει και ότι όλοι οι Έλληνες ήταν αρχικά βάρβαροι, ένα από τα φύλα του βαρβαρικού έθνους των Πελαγών, απ΄ όπου αποκόπηκαν αρχικά οι Δωριείς και αποτέλεσαν ιδιαίτερο έθνος και μετά σ’ αυτό προσχώρησαν και οι άλλοι Πελασγοί (οι Ίωνες ή Αθηναίοι, οι νησιώτες κ.α.), καθώς και πολλά άλλα βαρβαρικά φύλα. Λέει επίσης ότι η Ελλάδα πριν λεγόταν Πελασγία, οι Πελασγοί έγιναν Έλληνες κ.α.

4) Οι «Επήλυδες Κρήτες» (επί + ήλυθον) δεν είναι οι Έλληνες που ήρθαν και υποδούλωσαν τους βάρβαρους Ετεόκρητες και Κύδωνες, όπως ερμηνεύουν πολλοί εξ αιτίας αυτών που είπαμε πιο πριν για τα του Ηρόδοτου, αλλά απλώς οι νεώτεροι από τους Ετεόκρητες και Κύδωνες ελθόντες ως κάτοικοι και αυτοί της Κρήτης. Ήσαν κάποιοι Δωριείς, Πελασγοί και Αχαιοί που ήρθαν στην Κρήτη πριν γεννηθεί ο Μίνωας, περιπλανώμενοι ή ως μετανάστες από τη Θεσσαλία με τον Τέκταμο, όπως είδαμε πιο πριν να μας λένε ο Στράβωνας και ο Διόδωρος.

5) Αν η γλώσσα των αρχαίων Κρητών δεν ήταν ελληνική, ο Όμηρος θα το ανέφερε, όπως κάνει π.χ. για τους Κάρες, που τους αποκαλεί βαρβαρόφωνους. Ομοίως, αν οι Ετεοκρήτες και οι Κύδωνες ήταν διαφορετικό έθνος από τους Αχαιούς και Δωριείς, κατά τα τρωικά και περσικά θα είχαν πάει με το μέρος των βαρβάρων, όπως είχαν κάνει οι Φοίνικες και οι Κάρες. Ομοίως, αν οι Δωριείς ή οι Αχαιοί είχαν υπόδουλους τους Ετεόκρητες και Κύδωνες, ο Όμηρος ή κάποιος άλλος αρχαίος συγγραφέας θα το ανέφερε, όμως κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται πουθενά. 
(Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα www.krassanakis.gr)

 ΠΗΓΗ

Αναδημοσίευση από τα ιστολόγια
Pano's Terz blog*

http://blog.panosterz.de/?p=1226

http://4mati.blogspot.gr/2005/04/blog  post_114793947936962817.html **
4ο Εσπερινό ΕΠΑΛ Ηρακλείου Κρήτης