(Ο.Φ.Η) Η άρνηση παράδοσης και η φυσιογνωμία του Νίκου Μαχλά

Με το όπλο στο χέρι ακόμα κι όταν μείνει από σφαίρες επιλέχθηκε να συνεχίσει και να τελειώσει ο ΟΦΗ στη φετινή μαρτυρική όπως εξελίχθηκε χρονιά, σε μια χαρακτηριστική άρνηση παράδοσης στην οποία δεσπόζει η φυσιογνωμία του Νίκου Μαχλά.

Η φετινή χρονιά με τα διοικητικά αδιέξοδα και τις οικονομικές υποχρεώσεις που προέβαλλαν αμείλικτες για τον δικαστικά απροστάτευτο ΟΦΗ έπειτα από από την αναγκαστική παραίτηση απο την προσωρινή διαταγή που «πάγωνε» τις οφειλές στην οποία τον ώθησε η Σούπερ Λίγκα, εξελίσσεται σε μαρτύριο για την κρητική ΠΑΕ.

Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα από τότε που ο ΟΦΗ κατάλαβε ότι δεν είχε τίποτα να περιμένει από τη μεριά της Ιταλίας, κι ενώ η «θηλιά» επρόκειτο να εμφανιστεί ξανά στις 12 Ιανουαρίου.

Στον ΟΦΗ υπολόγιζαν ότι θα ήταν έτοιμοι για να ανταποκριθούν στις οικονομικές υποθέσεις, που γνώριζαν ότι θα ξεφύτρωναν σα μανιτάρια η μία πίσω από την άλλη μέσα στον Ιανουάριο.

Από τη στιγμή που τα χρήματα δεν ήλθαν από πουθενά δεν υπήρχαν περιθώρια ελιγμών και αντιστάσεων απέναντι στους πιστωτές.

Τα δεδομένα που προέκυψαν τότε ήταν δύο. Είτε να βρίσκονταν συνεχώς χρήματα που θα τον έφερναν στη θέση να παίρνει σύντομες και διαδοχικές παρατάσεις ζωής, είτε να σταματήσει την πορεία του με «εθελούσια έξοδο» δηλώνοντας αδυναμία να ανταποκριθεί στις αβάσταχτες οικονομικές υποχρεώσεις.

Σε κάθε περίπτωση ζητούμενο κι αυτοσκοπός για τον φετινό ΟΦΗ ήταν να περισώσει ότι μπορεί από την αξιοπρέπεια του ενώ τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί δεν επέτρεπαν σε κανένα τις συνήθεις «επιδείξεις ηρωισμού» που έχει συνηθίσει να βιώνει στο πετσί του το σωματείο.

Σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία ρόλο πρωταγωνιστή ανέλαβε ο Νίκος Μαχλάς.

Ως γνήσιος πρωταθλητής και με ψυχικό μέταλλο πραγματικού μαχητή ανέλαβε την πρωτοβουλία να πάει κόντρα σε όλα τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί και να δώσει μέχρι τέλους τη μάχη.

Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η μάχη που έδωσε και δίνει ο ΟΦΗ απέκτησε διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που συνήθως διακρίνουν ανάλογες αποστολές.

Από ένα σημείο και πέρα η μάχη δεν είχε ως ζητούμενο την επιβίωση αλλά την άρνηση παράδοσης.

Ένα διαφορετικό στόχο δηλαδή σε ποιοτικό επίπεδο.

Οι παρατημένες υποθέσεις που έπρεπε να αντιμετωπιστούν και τιμωρίες που επρόκειτο να έλθουν ήταν γνωστές.

Το τελευταίο διάστημα όμως είναι «φορτωμένο» συμβολισμούς.

Τα χτυπήματα έρχονται με συντονισμένη ακρίβεια την στιγμή που με μεγάλο κόπο μόλις έχει βγει από τη μέση ένα εμπόδιο.

Εξίσου λυπηρό είναι το ότι αρκετός κόσμος προσπαθεί να απομυθοποιήσει με ιδιαίτερα άκομψο τρόπο ολόκληρη την ιστορία του ΟΦΗ!

Να του μικράνουν το ανάστημα εξαιτίας της τωρινής κατάστασης που βρίσκεται. 

Σ’ αυτό το «ενδιαφέρον» αφανισμού και «αποτέφρωσης» που έχουν δείξει εναντίον της κρητικής ομάδας, αποκτά μεγαλοπρέπεια η δύναμη αντίστασης.

Οι «λίγοι» που προσπαθούν κόντρα στη λογική να συνεχιστεί η προσπάθεια γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι τα πράγματα πολύ δύσκολα πρόκειται να αλλάξουν.

Η κατάσταση δεν αφήνει προσδοκίες για θεαματικές ανατροπές.

Στον ΟΦΗ όμως επέλεξαν να μην καταθέσουν τα όπλα.

Το ότι η απόφαση αυτή «ξένισε» πολλούς είναι δεδομένο.

Αν δεν πειράζονταν γι’ αυτή τη στάση δε θα έμπαιναν στον κόπο να αρνούνται να δώσουν το τελικό χτύπημα επιδιώκοντας πρωτύτερα να εξαντλήσουν αγωνιστικά και ηθικά την ΠΑΕ.

Οι κουβέντες του Μαχλά το κεντρικό νόημα των οποίων είναι ότι «Δε θα σας επιτρέψουμε να πάρετε την ευχαρίστηση της εξόντωσης μας σε κάθε επίπεδο, το πικρό τέλος θα το γράψουμε εμείς» είναι ταυτόσημη μ’ αυτή των Ινδιάνων της Β. Αμερικής:

«Στο τέλος θα νικήσουμε εμείς, επειδή θα πεθάνουμε ελεύθεροι».

 ΠΗΓΗ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ 31/01/2015

http://www.sporfm.gr/permalink/184540.html#axzz3QQlS4GxV